W pierwszej kolejności warto uświadomić sobie, że nie istnieje coś takiego, jak moment idealny na pierwsze (lub kolejne) spotkanie. Czekamy na niego głównie z uwagi na nasze wewnętrzne obawy i lęki. 

Tymczasem, działając w ten sposób, możemy pogorszyć sytuację, w której obecnie jesteśmy.  

I choć niewątpliwie nie jest to prosta i łatwa decyzja, dla naszego, ale też innych dobra — podejmijmy ją bezzwłocznie. 

Co więcej, skoro poczuliśmy taką potrzebę — ma ona jakąś przyczynę, coś oznacza. Próba wygłuszenia podziała chwilowo. To, czy faktycznie potrzebujemy takiego wsparcia, jest kwestią drugorzędną. Odkryjemy to na takim właśnie spotkaniu. Niemniej nie odbierajmy sobie takiej możliwości.

Choć może zabrzmieć to nieco banalnie — jeśli czujesz, że potrzebujesz wsparcia — posłuchaj siebie. 

Plan działania to, innymi słowy plan celów do osiągnięcia. Przez ciebie, za pomocą udziału     w terapii. Cele ustalasz wspólnie z osobą prowadzącą. I wcale nie muszą obejmować kolejnych pięciu lat. Jest to jednocześnie jeden z kluczowych elementów sesji rozwojowej. Dzieje się tak z dość prostej przyczyny. Otóż – każdy z nas potrzebuje do czegoś dążyć. To nas napędza, motywuje, pomaga w zaangażowaniu. Ważne jest jednak to, aby cel został odpowiednio dopasowany. W przeciwnym razie zadziała dysfunkcyjnie, a tego każdy z nas woli uniknąć.

Skoro już o unikaniu dysfunkcji mowa, wróćmy do planu działania i do tego, jak jest tworzony. Istotna jest tutaj szczegółowa analiza konkretnych potrzeb, możliwości oraz ograniczeń. Pomoże to realnie ocenić sytuację. Tym samym stanie się w pewnym stopniu gwarantem skutecznego działania.

Ważnym elementem jest także rozbudowanie twojej samoświadomości – zwłaszcza w obszarze ewentualnych potknięć. One zdarzają się niejednokrotnie poza nami – nie zawsze przecież mamy na wszystko wpływ. Ważne jest jednak to, że podejmujemy działania, bo właśnie to zbliża nas do realizacji celu.

Mówiąc ogólnie – o wszystkim. Nie istnieje jakiś z góry ustalony zakres tematyczny. To kwestia wyjątkowo indywidualna i zasadniczo wszystko – w danym przypadku – może okazać się ważne i znaczące.

To, co jest najistotniejsze w tym aspekcie – to to, żeby dać sobie samemu przyzwolenie na taką świadomą swobodę wypowiedzi. Tym bardziej że skoro nie ma określonego zakresu, to można go na dopasować do naszych potrzeb.

Poza tym – tak, jak już wspomnieliśmy, każda informacja może mieć ogromne znaczenie w kontekście dalszej pracy.

Uwierz – nie ma czegoś takiego, jak tematy tabu, nieodpowiednie, dziecinne, głupie. A skoro coś pojawiło się w twoich myślach – warto o tym powiedzieć.

Nie odbieraj sobie możliwości przepracowania kluczowych kwestii.

Obawy, lęk, być może poczucie zakłopotania są czymś normalnym. Każdy z nas boi się oceny przez innych. Lubimy, gdy inni myślą o nas dobrze, odbierają nas jako ludzi poukładanych, darzą nas sympatią.

Warto jednak w tym miejscu postawić sobie dwa dość zasadnicze pytania:

• na jakiej podstawie ktoś miałby zmienić o nas zdanie i czy jest ona właściwa
• czy jesteśmy w stanie uniknąć oceny przez innych i czy powinno nas to aż tak blokować

Musisz wiedzieć, że psycholog nie jest od tego, aby cię w jakikolwiek sposób oceniać. Owszem może wskazać zachowania, które nie są korzystne. Może zaproponować zmianę nawyków. Uświadomić cię, jak konkretne sytuacje na ciebie oddziaływają. Zauważyć obszary, które warto przepracować. Jego rolą jest naprowadzenie cię na taki tor funkcjonowania, na którym poczujesz się swobodnie, spokojnie, bezpiecznie.  Tylko tyle i aż tyle.

Inna kwestia to opinie innych. Na szczęście mamy coraz większą świadomość, że tematyka dbania o zdrowie psychiczne to szalenie istotne zagadnienie. Tym samym zwiększa się liczba osób, które nie szufladkują nikogo w tym zakresie, tylko okazują wsparcie i szczery podziw. I to właśnie są ludzie, którymi warto się otaczać.

Pamiętaj, praca w obszarze zdrowia psychicznego – czy to w kwestii pewności siebie, asertywności, lęku, odporności psychicznej, niskiego poczucia własnej wartości – to wspaniała sprawa. Nie rezygnuj.

Jakkolwiek to zabrzmi – są to z całą pewnością chęci – do podjęcia działań, do akceptacji danego stanu rzeczy, do wyjścia poza strefę komfortu, do zmiany i mnóstwa innych sprawa. Również do tego, aby otworzyć się przed kimś. Jeśli myślisz, że to trudne – owszem, masz rację. Przy czym – rozmowy o emocjach, uczuciach, przeżyciach nigdy nie należały do najłatwiejszych. Tutaj jednak ważniejszy jest cel. Ten, który chcesz osiągnąć, pracując nad sobą.

Druga kwestia to otwartość – na zmiany, na inny punkt widzenia, na nowe relacje, system wartości, a nawet błędy i gorsze momenty. Terapia nie zmienia człowiek – wprowadzania jedynie modyfikacje w tych obszarach, które wymagają usprawnienia, biorąc pod uwagę twoje potrzeby.

Element trzeci to szczerość, która pozwoli na zbudowanie więzi z terapeutą. Dzięki czemu łatwiej będzie ci rozmawiać o rzeczach mogących, na początku, powodować dyskomfort.

Nie bez znaczenia będzie też uświadomienie sobą, że:

• już samo podjęcie działań jest czymś naprawdę ważnym i znamiennym – możesz być z siebie zwyczajnie dumny
• początki zawsze są nieco trudniejsze – ważniejsze jest jednak to, aby iść po prostu dalej
• jeśli faktycznie podejmiesz działania, zaczniesz wprowadzać sugerowane zmiany – poczujesz przede wszystkim wielką ulgę, a to naprawdę cudowne uczucie